W pionowym symulatorze ruchu NASA sprawdza model pilota w rzeczywistości mieszanej.
Firmy komercyjne i agencje rządowe coraz częściej poszukują bardziej immersyjnej i przystępnej alternatywy dla konwencjonalnych wyświetlaczy obecnie używanych w symulatorach lotu.
Projekt badawczy NASA pracuje nad sposobami szybszego udostępnienia tej technologii do użytku. Systemy rzeczywistości mieszanej, w których użytkownicy wchodzą w interakcje z fizycznymi symulatorami, nosząc hełmy wirtualnej rzeczywistości, oferują obiecującą drogę do przodu dla szkolenia pilotów. Ale obecnie istnieją jedynie ograniczone standardy umożliwiające ich użycie, ponieważ regulatorzy mają niewiele lub wcale danych na temat wydajności tych systemów. Aby to rozwiązać, Centrum Badawcze Ames NASA w Kalifornijskiej Dolinie Krzemowej zaprosiło tuzin pilotów do wzięcia udziału w badaniu mającym na celu przetestowanie wydajności symulacji lotu w rzeczywistości mieszanej w największym na świecie symulatorze lotu.
"Po raz pierwszy zbieramy rzeczywiste dane na temat tego, jak ten typ symulacji w rzeczywistości mieszanej działa w symulatorze o najwyższej wierności ruchu pionowego," powiedział Peter Zaal, główny architekt systemów w Ames. "Im więcej zrozumiemy, jak te systemy wpływają na wydajność pilotów, tym bliżej jesteśmy dostarczenia bezpieczniejszego, kosztowo efektywnego narzędzia szkoleniowego dla społeczności lotniczej, które mogłoby przynieść korzyści wszystkim, od linii lotniczych po przyszłych operatorów taksówek powietrznych."
Rzeczywistość mieszana łączy fizyczne i cyfrowe światy, pozwalając użytkownikom zobaczyć fizyczne obiekty podczas podglądania pożądane środowiska symulowanego. Symulatory lotu wykorzystujące tę technologię za pośrednictwem hełmu lub podobnego zestawu mogłyby oferować pilotom szkolenie do obsługi statków powietrznych nowej generacji po niższych kosztach i na mniejszej powierzchni w porównaniu do bardziej tradycyjnych symulatorów lotu. Dzieje się tak, ponieważ piloci mogliby w większym stopniu polegać na wizualizacjach dostarczanych przez hełm, zamiast na dużych zamontowanych wyświetlaczach wizualnych w fizycznym symulatorze ruchu.
Podczas testów ? które odbyły się w dniach 23-30 maja ? piloci mieli na sobie hełm, przez który mogli zobaczyć fizyczne wyświetlacze i drążki sterowe wewnątrz kabiny symulatora ruchu pionowego (VMS), a także wirtualny kokpit nałożony na ekran hełmu nad lampą pojazdu elektrycznego pionowego startu i lądowania. Gdy piloci patrzyli w kierunku szyb, widzieli wirtualny widok San Francisco i okolicy.
Piloci wykonali trzy typowe manewry lotnicze w czterech zestawach warunków ruchowych. Następnie poproszono ich o udzielenie opinii na temat poziomu choroby lokomocyjnej, podczas gdy używali wyświetlacza na hełmie oraz jak dobrze symulator odwzorowywał te same ruchy, jakie samolot wykonałby podczas rzeczywistego lotu.
Wstępna analiza badania pokazuje, że piloci zgłaszali niższe oceny choroby lokomocyjnej, niż badacze NASA się spodziewali. Wiele osób wspomniało, że konfiguracja rzeczywistości mieszanej wewnątrz VMS wydawała się bardziej realistyczna i płynna niż poprzednie konfiguracje symulatorów, które testowali.
W ramach testu Ames gościł członków Federalnej Administracji Lotnictwa Civil Aerospace Medical Institute, który bada czynniki wpływające na wydajność ludzi w lotnictwie. Piloci z Narodowej Szkoły Pilotów Testowych wzięli udział w części testów i niezależnie od badania ocenili "użyteczne środowisko wskazówek" wyświetlacza na hełmie, czyli reprezentację wskazówek wizualnych, na które piloci polegają, kontrolując samolot.
Nasa udostępni wyniki testów publicznie i społeczności lotniczej na początku przyszłego roku. To unikatowe testowanie ? finansowane z grantu Ames Innovation Fair i zarządzane przez dział systemów lotniczych centrum ? toruje drogę do potencjalnego użycia tej technologii w VMS dla przyszłych misji lotniczych i kosmicznych.
Vielen Dank, dass Sie den Artikel gelesen haben! Beobachten Sie uns unter Google Nachrichten.
