Kolejny satelita pogodowy MetOp II generacji przyciąga uwagę

ESA

Satellit MetOp drugiej generacji-B1 wszedł w trzecią i najbardziej skomplikowaną rundę testów przedstartowych, co stanowi kolejny krok w kierunku wzmocnienia zdolności prognozowania pogody w Europie.

Inżynierowie poddają teraz satelitę rygorystycznym testom elektromagnetycznej kompatybilności, aby zapewnić, że jego liczne systemy elektroniczne będą mogły działać bez zakłóceń między sobą, gdy nowy satelita meteorologiczny będzie krążył wokół Ziemi w przyszłym roku.

Misja MetOp drugiej generacji opiera się na duecie komplementarnych satelitów krążących na orbitach polarnych.

Pierwszy z nich, MetOp-SG-A1, został wyniesiony na orbitę nieco ponad trzy miesiące temu, a inżynierowie przygotowują teraz jego partnera, MetOp-SG-B1, do dołączenia w przyszłym roku. Oba satelity są wyposażone w komplementarne zestawy instrumentów - łącznie 11 instrumentów - które zapewnią pomiary o wysokiej rozdzielczości temperatury, opadów, chmur, wiatrów i innych kluczowych zmiennych atmosferycznych i środowiskowych.

Jako jeden z najbardziej zaawansowanych systemów monitorowania atmosfery, misja MetOp-SG, która składa się z trzech kolejnych par satelitów, dostarczy meteorologom globalnych danych niezbędnych do prognozowania burz, śledzenia trendów klimatycznych oraz poprawy dokładności codziennych prognoz pogody przez ponad dwie dekady.

Satelity typu B MetOp-SG mają pięć instrumentów: skaterometr, który dostarcza wektory wiatrów na powierzchni oceanu oraz wilgotność gleby na powierzchni lądów, nadajnik radiowego zjawiska okultacyjnego (który jest także na satelitach typu A), aby dostarczyć profile temperatury i wilgotności atmosferycznej, a także informacje o jonosferze, mikrofalowy obrazownik do monitorowania opadów i oceny rozciągłości lodu morskiego, obrazownik chmur lodowych do pomiaru wody w chmurach lodowych oraz zaawansowany system zbierania danych Argos-4, który gromadzi i przesyła dane z powierzchni, boi, statków, balonów i platform powietrznych.

Obok tych wszystkich ważnych instrumentów, satelita nosi także zwykły zestaw komputerów pokładowych, systemów zasilania oraz nadajników o wysokiej przepustowości działających w pasmach S-, X- i Ka, aby przesyłać ogromne ilości danych zbieranych przez satelitę.

Każdy z tych systemów był testowany niezależnie, ale ostatecznie muszą one działać razem bez wzajemnych zakłóceń. W tym momencie wchodzą testy elektromagnetycznej kompatybilności.

Aby przeprowadzić te testy, inżynierowie w zakładach Airbus w Tuluzie, we Francji, umieścili MetOp-SG-B1 w ogromnej komorze anekoicznej – rodzaju sztucznej elektromagnetycznej pustyni.

Pomieszczenie jest wyłożone charakterystycznymi niebieskimi piankowymi absorberami w kształcie piramidy. Cała komora jest osłonięta jak klatka Faradaya, blokując sygnały z zewnątrz i zapobiegając odbiciom wewnętrznym. W tym cichym środowisku, satelita poddawany jest serii rygorystycznych prób.

Pierwsza faza, zwana kompatybilnością startową, zapewnia, że satelita nie emituje sygnałów, które mogłyby zakłócić rakietę Ariane 6 - i że może wytrzymać elektromagnetyczne środowisko generowane podczas startu.

Następnie testy marginesu odbiornika mierzą szum, który każdy instrument odbiera z samego satelity, potwierdzając, że czujniki pozostają znacznie bardziej wrażliwe na sygnały Ziemi niż na sygnały swoich sąsiadujących instrumentów.

Na koniec, testy auto-kompatybilności weryfikują, czy każdy instrument działa normalnie, gdy wszystkie systemy działają z pełną mocą.

Te kampanie są długie, zazwyczaj trwają od dwóch do czterech tygodni. Chociaż polegają na zaawansowanych analizatorach widma i narzędziach przetwarzania sygnału, prace często wymagają improwizacji na miejscu.

Kiedy niespodziewane zakłócenia się pojawiają, inżynierowie mogą sięgać po zaskakująco niskotechniczne, ale sprawdzone rozwiązanie: stosowanie małych kawałków foli aluminiowej lub taśmy, aby namierzyć i stłumić niepożądane emisje. Połączenie nowoczesnej nauki i praktycznego rzemiosła od dawnych czasów jest znakiem rozpoznawczym tego typu testów.

Teraz, gdy ten finalny krok środowiskowy się rozpoczął, MetOp-SG-B1 zbliża się sukcesywnie do swojego startu w 2026 roku, i jest o krok bliżej do wzmocnienia zdolności prognozowania pogody w Europie.

Vielen Dank, dass Sie den Artikel gelesen haben! Beobachten Sie uns unter Google Nachrichten.

ESA

Veröffentlicht: 2025-11-24 13:40